Autorskie prawa osobiste trwają wiecznie, są niezrzekalne i niezbywalne. Mają chronić więź twórcy z utworem. Art. 16 ustawy o prawie autorskim przyznaje twórcy m.in. prawo do:
Zazwyczaj przejaw twórczej działalności człowieka – utwór-sfinalizowany zostaje w formie materialnego bytu, egzemplarza. Egzemplarz utworu traktuje się jako medium, środek komunikacji pomiędzy artystą a odbiorcą. Realnie jest to po prostu rzecz, na której “zapisuje się” dobro niematerialne (tzw. corpus mechanicum). Tym samym dochodzi do identyfikowania dóbr niematerialnych z ich fizycznymi postaciami.
Sztuka współczesna nie zna granic. Co raz częściej spotykamy się ze sztuką konceptualną czy ready made. Sztuka konceptualna skupia się na samej idei, daje prymat procesowi twórczemu, a odchodzi od jej późniejszego rezultatu jakim jest dzieło. Twórcza działalność konceptualistów najczęściej wyraża się w performance’sie, happeningu, instalacji.
Przedmiotem prawa autorskiego są dobra niematerialne będące utworami. Co jednak kryje pod tym pojęciem… Utworem w świetle ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest “każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)” art.1 ust.1 pr. aut. Podsumowując, aby dany wytwór był uznany za utwór, muszą zostać spełnione trzy przesłanki. Mianowicie utwór musi być rezultatem pracy człowieka, mieć twórczy, indywidualny (oryginalny) charakter oraz musi zostać utrwalony.
Dziedziną zajmującą się ochroną twórczej działalności człowieka jest prawo autorskie. Obowiązujące prawo autorskie zostało skodyfikowane w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 1994 r.
Jak słusznie zauważa P. Ślęzak “podstawowym źródłem trudności na styku estetyki, teorii sztuki i nauk prawnych jest brak wyraźnego rozgraniczenia między pojęciami sztuki i dzieła” (P. Ślęzak, Umowy w zakresie współczesnych sztuk wizualnych, Wolters Kluwer Polska-Lex, 2012, s.95). Dla jasności w cytacie tym “dzieło” jest pojmowane jako utwór z prawa autorskiego, gdyż doktryna i judykatura często używa tych terminów zamiennie (terminologię taką stosują w swoich opracowaniach naukowych J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie..., 2010, E. Traple, Umowy o eksploatację…). Aby mówić o ochronie twórczości z ustawy o prawie autorskim trzeba stanąć twarzą w twarz z pojęciami: sztuka, dzieło sztuki na gruncie teorii sztuki oraz samego przedmiotu ochrony z ustawy – dzieła rozumianego jako utwór. W niniejszym wpisie, aby zbytnio nie komplikować, ograniczę się tylko do próby zdefiniowania dwóch pierwszych: sztuki i dzieła sztuki.
W obecnych czasach większość aspektów ludzkiego życia “uwikłanych” jest w przepisy, ustawodawca nie zapomniał również o regulacji dotyczącej twórczej działalności człowieka.